Os "incultos" tamén nos podemos columpiar


Imaxínense que se extrapolan a todos os ámbitos da vida o reclamo de dereitos de autor abusivos como os que están a reclamar os mal chamados intelectuais do noso pais. É aquí tres exemplos:

SITUACIÓN 1

O ciruxano Vieites afróntase por primeira vez a unha cardiopatía complicada. Antes de preparar o preoperatorio e a propia operación ponse en contacto co Dr. Iglesias, eminencia a nivel mundial neste tipo de operacións e, que ademais, foi profesor do propio Dr. Vieites na Universidade. Ámbolos dous médicos son empregados públicos.

VIEITES: Bos días Dr. Iglesias. Son Dr. Vietes. Como se atopa?

IGLESIAS: Home compañeiro. Canto tempo!!!

...//... (Conversación protocolaria de saúdos, etc. )

VIEITES: Pois mire Dr. Iglesias, o obxecto da miña chamada é para ver si me podería dar unhas orientacións sobre algúns aspectos dunha estenose mitral que teño que acometer e que se complica porque o paciente ten diabete e unha pequena insuficiencia renal...

IGLESIAS: Si compañeiro. Como non! A verdade que eu xa fixen varias operacións similares e lle podería pasar un pdf con algunhas indicacións da miña propia cosecha e, que ademais, será difícil que as atope na literatura básica de Cardioloxía. Iso si, o pdf custa 1000 €.

VIEITES: Como?

IGLESIAS: Si, xa sabes, o tema da propiedade intelectual.

VIEITES: ?????


SITUACIÓN 2

O electricista que me instalou o alumeado da miña casa se presenta a fin de ano para recadar os royalties derivados do suposto deseño que el me fixo:

ELECTRICISTA: Bos días. Que tal vai a instalación que lle fixen fai uns meses.

EU: Bo día. Pois, a verdade, non teño queixa.

ELECTRICISTA: Pois mire, veño a cobrarlle os dereitos de autor do deseño da miña instalación que ascenden ao 5% da facturación que a súa compañía enerxética lle cargou este ano.

EU: Como? Pero si xa lle paguei no seu momento a propia instalación.

ELECTRICISTA: Si, efectivamente. Pero mire, lle explico. Resulta que a montaxe das lámpadas responden a un deseño que eu realicei -e que teño rexistrado- e que fai que a luz se emita cun gradiente exponencial inverso, resultando que hai un reparto homoxéneo da radiación por toda a casa. Ademais, evítanse reflexos e brillos.

EU: Ah. Pois eu pensei que era unha instalación normal e corrente.

ELECTRICISTA: Pois non amigo. Veña, cancele a conta.


SITUACIÓN 3

Diríxome á Biblioteca Municipal e xusto cando abro a porta, un señor se antepón perante de min. Me saúda educadamente e me informa de que el é o arquitecto que proxectou o edificio. Estaba a reclamar os dereitos de autor polo deseño do edificio.

ARQUITECTO: Bos días mozo.

EU: Bos días.

A: Son o arquitecto que realizou o proxecto do edificio e estou aquí para cobrar os royalties do deseño a cada persoa que entra. Son dous euros a entrada.

EU: Como? Se se trata dunha Biblioteca Municipal de libre acceso.

A: Non lle digo que non, pero o deseño e meu e está rexistrado. Son dous euros.

EU:????

.........//.........

Señores intelectuais, xente da culura: Nos, a xente inculta, tamén nos podemos columpiar. E nos, -os incultos- somos albañiles, electricistas, fontaneiros, pintores (de parede), médicos, charcuteiros, carniceiros, masaxistas, arquitectos, panadeiros, enxeñeiros, avogados, periodistas, peóns, encofradores, gruístas, técnicos, administrativos, xestores, asesores, etc. E si todos actuaramos como vostedes, ADONDE IAMOS A CHEGAR?.


1 comentario:

  1. Eu me pregunto ¿podería un sistema aguantar o cobrar dereitos de autor por todo?

    ResponderEliminar